Powiedzieć nie czemuś, co było ważne

Czasem nie da się zrobić czegoś, co napisać się daje.. Gdy nieśmiałość, gdy brak taki czy ów jakiś, no wymienić chyba trudno nie było by każdemu ot tak kilka przykładów, na to, co chcąc bardzo nawet łatwiej słowem na kartach zostawić niż tak przed na żywo przed kimś wprost złożyć.. Gdy w tym emocje. I czasem nie wiem już czy to słabość czy siła, strach przed czymś czy na przekór odwaga wobec. A czasem samo nie wiedzieć tego w tym, co nie wiem już gubię czy to ciężar dorosłości czy jeszcze lekkość niedoświadczenia.

W tramwaju tym razem wczoraj, reklama podpowiadała, ze w Kamienicy za nie długo ‘Mszę Wędrującego’ Pani Anna..przypomni.. Mmm.. na Kasprzaku w czasach średniej jeszcze przy zgaszonych światłach brzmiała mi ona Ona do snu..do środka.. Jedna z ważniejszych kaset. Wczoraj też, tyle, że wieczorem siedząc w słuchawkach przy kompie, Radio w necie fragmenty Tej zamieściło akurat..a może całość.. net zerwał mi się, więc nie wiem. Też wczoraj, ale przed jeszcze nocą, podesłałam Przyjaciółce link do tego Teatru z pytaniem domyślnym czy by się nie machnąć.. ‘nie wiem czy mam ochotę zanurzać się w to, chyba nie’ przyszła odpowiedź..Wczoraj również, tym razem w trakcie słuchania Radia, odezwała się inna Bratnia Dusza i na wzmiankę moją, ze leci właśnie „Msza” tu a tu napisała mi, ze niedawno kasetę Tę przy porządkach domowych chciano jej wyrzucić..

Wyrzucam sobie często, że..milknę.

..no nic, pójdę na tę Mszę i niech mną szarpnie.. przypomnienie.

..i co, że nie nie umiem powiedzieć ważnym nieważnym już emocjom?